Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Είμαι καλός, αλλά όχι κορόιδο !

Όταν τα παιδιά μου ήταν βρέφη, όπως όλες τις μαμάδες, με απασχολούσαν πράγματα όπως το φαγητό τους, ο ύπνος, τα εμβόλια, η καθαριότητά τους, η ασφάλειά τους. Νομίζω πως με τα μωρά, τα πράγματα είναι πιο εύκολα (όταν το θέμα «υγεία» είναι δεδομένο). Το μωρό το ταϊζεις, το πλένεις, το κοιμίζεις, το νταχντιρντίζεις, το βγάζεις μια βόλτα με το καρότσι, το πας και στον παιδίατρο και αυτό είναι όλο.
 Μεγαλώνοντας τα παιδιά όμως, μεγαλώνουν και οι ανησυχίες των μαμάδων, οπότε άρχισε να με απασχολεί και το να κάνουν φίλους, να μάθουν να μοιράζονται αλλά και να διεκδικούν, να προστατεύουν τον εαυτό τους αλλά και να τολμούν, να έχουν αυτοπεποίθηση αλλά και αυτογνωσία. Να σέβονται και τον εαυτό τους αλλά και τους υπόλοιπους. Να έχουν τόσο εγωισμό όσο να προστατεύουν την αξιοπρέπειά τους αλλά να μην γίνουν ατομιστές. Να ενδιαφέρονται για τον πόνο του άλλου, αλλά να μην επιτρέπουν και να τους πονάνε.
Αφορμή για αυτήν την ….. φιλοσοφική έκρηξη, ήταν κάτι που έγινε στο σχολείο. Μια μέρα ήρθε ο γιος μου σπίτι, με το παντελόνι της φόρμας του σκισμένο, τους αγκώνες,  τα γόνατά του και τα χείλη του ματωμένα. Μόλις τον είδα έτσι, τον ρώτησα τι έγινε και μου είπε: «Μαμά την ώρα της γυμναστικής, ο Ν. μου έβαλε τρικλοποδιά και έπεσα κάτω με τα μούτρα. Εγώ πονούσα και έκλαιγα και ο Ν. γέλαγε που έπεσα και σκίστηκε το παντελόνι μου. Ο Ν. έτσι κάνει με όλους, τους χτυπάει». «Βαγγέλη μου» του είπα «όταν κάποιος σε χτυπάει, ή σε πειράζει, μην τον κάνεις παρέα. Ή αν σε προκαλεί, να μην μπλέκεις σε καυγά, να αμύνεσαι για να προστατευθείς, αλλά όχι να μπλέκεις σε καυγάδες. Το είπες στην δασκάλα σου;». «Το είπα μαμά, κι εκείνη είπε πως δεν πρέπει να μαλώνουμε και πως πρέπει να είμαστε όλοι μαζί φίλοι». «Τον πείραξες εσύ; Τον κορόιδεψες;;;». «Όχι μαμά, παίζαμε μπάλα με τον Δημήτρη και όπως έτρεχα, μου έβαλε την τρικλοποδιά».
Την επόμενη μέρα, πήγα στο σχολείο να δω τι θα πει και η δασκάλα μας. Η απάντησή της; «Ο Ν. είναι από την Γ. και δεν μιλάει καλά Ελληνικά. Νιώθει απομονωμένος και γι’ αυτό αντιδράει έτσι. Αν τον κάνουν παρέα και νιώσει αποδεκτός, δεν θα τα κάνει αυτά». «Ο Βαγγέλης όμως σε αυτή την περίπτωση, δεν τον πείραξε» της είπα «και στην τελική, πώς να τον κάνουν παρέα, όταν βρίζει, φτύνει, χτυπάει;. Δεν τον κάνουν παρέα, γιατί έχει αυτή την συμπεριφορά, όχι γιατί είναι ξένος. Και ο Γ. είναι ξένος, αλλά είναι κολλητός με τον γιο μου και με όλα τα αγόρια της τάξης, είναι πάντα καλεσμένος σε πάρτι και παίζουν μαζί και εκτός σχολείου. Άρα το θέμα είναι συμπεριφοράς και όχι καταγωγής». «Τα παιδιά» μου απαντάει «θα τα βρουν μεταξύ τους».
Και ρωτάω τώρα εγώ: Τι να πω στο παιδί; Ότι «Δεν πειράζει Βαγγέλη μου που σε γέμισε σημάδια και μελανιές, εσύ να τον κάνεις παρέα, για να μην νιώθει απομονωμένος», «Βαγγέλη, αν σε ξαναπειράξει να το πεις στην δασκάλα σου», ή «Βαγγέλη αν σε ξαναχτυπήσει, χτύπα τον κι εσύ»;  Πως πρέπει τελικά να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας; Γιατί δεν θα είναι για πάντα παιδιά. Κάποια στιγμή θα μεγαλώσουν και σίγουρα θα συναντήσουν συμπεριφορές πιο επιθετικές, από του συμμαθητή στο Δημοτικό Σχολείο. Καμαρώνω και φουσκώνω σαν παγώνι κάθε φορά στην ενημέρωση γονέων όταν οι δασκάλες του μου λένε πως είναι "πολύ καλό παιδί" αλλά τελικά τι ανθρώπους πρέπει να βγάζουμε στην κοινωνία; Ποιά είναι τα όρια για να είναι κανείς καλός άνθρωπος αλλά να προστατεύει και την αξιοπρέπειά του; Πως το μαθαίνεις αυτό σε ένά 8χρονο παιδί;
Για πείτε…….


9 σχόλια:

  1. Με έχουν απασχολήσει πάρα πολύ αυτά που λες! Εχω κι εγώ ένα κοριτσάκι 7,5 χρονών. Δεν θα συμφωνήσω με τη δασκάλα που προσπαθεί να είναι συμβιβαστική. Στο παιδί μου έχω πει ότι κάνουμε παρέα μόνο αυτούς που μας σέβονται. Οσους δεν μας σέβονται, τους κρατάμε σε απόσταση. Ετσι συμβαίνει και στην κοινωνία. Λάθος της αν δεν έχει αναφέρει το πρόβλημα πιο ψηλά για να ζητήσει βοήθεια για το αγόρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τόνια μου κι εμείς αυτό προσπαθούμε να τους περάσουμε. Οτι δεν κάνουμε στους άλλους αυτά που δεν θέλουμε να μας κάνουν και πως όταν κάποιος δεν μας φέρεται καλά, τον απομακρύνουμε. Αλλά η αντίδραση της δασκάλας με προβλημάτισε.

      Διαγραφή
  2. κάποια από αυτά..για να μην πω όλα..τα σκέφτομαι κι εγώ για το Νικόλα κι ας είναι μονο 1,5 χρονών..Θέλω να πιστεύω ότι θα μεγαλώσει και θα είναι σωστός άνθρωπος με αξίες και σεβασμό στους άλλους αλλά χωρίς να μειώνει ή χωρίς να προστατεύει τον εαυτό του. Η στάση της δασκάλας εμενα μου φάνηκε αδιάφορη..του στυλ "παιδιά είναι τι να κάνουμε"..Αλλά δεν είναι έτσι.Εκείνη πρέπει να προσπαθήσει να εντάξει το ξένο παιδί και να του μιλήσει. Το θέμα δεν είναι ρατσιστικο (μηπως αυτό φοβάται;;)απλά συμπεριφοράς. Και θα έπρεπε να επιβληθεί και να κάνει κάτι τελωσπάντων. Εγώ πάντως εάν κάτι τέτοιο επαναλαμβανόταν, θα πήγαινα να μιλήσω στο διευθυντή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. και επίσης εγώ είμαι της άποψης.."αν σε ξαναχτυπήσει προστάτευσε τον εαυτό σου και χτύθπα αν είναι ανάγκη αλλά πες το και στη δασκάλα σου"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίδα πραγματικά στεναχωριέμαι και για το "επιθετικό" παιδί, γιατί κατά τη γνώμη μου, "κακά παιδιά" δεν υπάρχουν. Δεν γεννήθηκε το παιδί με την κακία στο dna του. Άλλοι παράγοντες το οδήγησαν σε αυτή την συμπεριφορά. Ομως και τα παιδιά που γίνονται "δέκτες" της επιθετικής συμπεριφοράς, δεν πρέπει να νιώθουν πως οι μεγάλοι βλέπουν την αδικία και τα υποστηρίζουν;

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα Μαράκι. Μέχρι τώρα δεν μου έχει τύχει κάποιο ανάλογο περιστατικό γι'αυτό δεν έχω εμπειρία. Τα παιδιά μου είναι 5 και 6,5.
    Δυστυχώς δεν είναι όλες οι δασκάλες φιλότιμες και σωστές. Πολλές το βλέπουν σαν μια απλή δουλειά και όχι σαν λειτούργημα που είναι. Εφόσον το θέμα είναι τακτικό με το συγκεκριμένο παιδάκι, θα έπρεπε ήδη να έχει λυθεί με κάποιο τρόπο.
    Όσο για το πως χειριζόμαστε τέτοιες κατάστασεις, πιστεύω ότι δεν είναι σωστό να μεγάλωνουμε τα παιδά μας παθητικά και άβουλα. Όχι βέβαια να χτυπάνε και αυτά, αλλά να προστατεύουν τον εαυτό τους, να ενημερώσουν τη δασκάλα και εφόσον είναι μεγάλα να μιλήσουν στο παιδάκι και να του εξηγήσουν ότι έτσι όπως φαίρεται θα είναι πάντα μόνο του και δεν θα έχει φίλους. Ναι, μπορεί τα παιδιά να τα βρίσκουν μεταξύ τους αλλά είναι εξίσου και πολύ σκληρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δήμητρα καλημέρα! Η δασκάλα τους είναι πολύ καλή, αλλά μάλλον φοβήθηκε μήπως το θέμα πάει ρατσιστικά και προσπαθεί να το προσεγγίσει από άλλη πλευρά.
      Έχεις δίκιο. Τα παιδιά είναι πολύ σκληρά μεταξύ τους. Και με προβληματίζει τόσο όλο αυτό, γιατί το έζησα πολύ έντονα στα σχολικά μου χρόνια. Οι γονείς μου με μεγάλωσαν σαν "καλό και ήσυχο παιδί", με αποτέλεσμα σε όλη σχεδόν την σχολική μου ζωή να υποφέρω και να μην αντιδρώ όταν με πείραζαν ή με κορόιδευαν που φορούσα γυαλιά. Αντέδρασα πρώτη φορά στην Τρίτη Λυκείου, όταν η κατάσταση έγινε ανυπόφορη. Δεν νοσταλγώ καθόλου τα σχολικά μου χρόνια, γιατί δεν πέρασα καλά. Ευτυχώς όμως, τελειώνοντας το Λύκειο είπα πως πηγαίνοντας πια σε ένα περιβάλλον που δεν με γνωρίζει κανείς, θα ξεκινήσω από την αρχή και δεν θα ξαναεπιτρέψω τέτοιες συμπεριφορές. Χρειάστηκε όμως να προσπαθήσω πολύ.

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα Μαρια και καλώς σε βρισκω!!Οι προβληματισμοί σου είναι εύλογοι και αφορούν όλους εμάς τους γονείς, είτε με μικρα ειτε με μεγαλύτερα παιδιά γιατι δυστυχως η ενδοσχολικη βία ειναι φαινόμενο των καιρών που παιρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις!!Σε μια τετοια περιπτωση νομιζω πως θα συμβουλευα τον δικό μου γιό να αμυνθεί, όχι να χτυπήσει φυσικά αλλά δειχνοντας την αντιθεση του βαζοντας τα χερια μπροστά σε θέση αμυνας ή φωνάζοντας να μην του ξανακάνει κάτι τετοιο με αποφασιστικό τόνο..Επίσης κάτι άλλο που εχω ακουσει οτι βοηθαει, εφόσον και τα άλλα παιδιά εχουν υπάρξει θυματα της συμπεριφορας του επιθετικού παιδιου, ειναι να φτιαξουν όλοι μαζι μια ομαδούλα και ν ατο ανακοινωσουν πως θα είναι αποδεκτός στην παρεα τους μολις αλλάξει στάση, αλλιώς όχι..Ισως έτσι ταρακουνηθεί και σταματησει να γελάει με το να προκαλει πόνο και στενοχωρια στους συμμαθητες του!Η δασκαλα νομιζω θα επρεπε να κανει μια αναφορα για τη γενικη συμπεριφορα και τους κανονες στο σχολειο αν μη τι άλλο..Ελπίζω να μην ξανασυμβει κατι αντίστοιχο..Καλό Σαβ/κο ευχομαι και θα τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες! Λοιπόν αυτό το να του μιλήσουν όλη η παρέα μαζί, δεν το είχα σκεφτεί! Λες;;;; Ευχαριστούμε για την επίσκεψη και την ιδέα!

      Διαγραφή

έλαααα, γράψε κάτιιιιιι κλικ κλικ κλικ κλικ ........